Month: July 2021

विमल मावशी आणि तिची गट्टी छान जमली, मावशी आता हक्क असल्यासारखे तिला काम सांगे, तिला ही काही गैर वाटत नसे. एक दिवशी मावशी कडे कोणी

या कथेचे संपूर्ण श्रेय सिद्धी भुरके यांना जाते…., “चित्रा… अगं चित्रा.. इथले पडदे कुठे गेले? कोणी बदलले? माहितीये ना सुमित्राने भरतकाम केलेले होते ते.. ”

मी एकत्र कुटुंबात वाढली .घरी आई, दोन बहिणी, आणि एक भाऊ…., नावाला वडील नामक एक व्यक्ती ज्याने फक्त आम्हा सर्व भावंडाना जन्म घालायला पुरूष या

बसस्टॉपवर उतरून चित्रा घाईघाईने चालत रिक्षास्टँडजवळ आली. एक रिक्षावाला तोंडात जळक्या बिडीचे थोटूक ठेवून मागच्या सीटवर बसला होता. सोबत त्याचा टपोरी वाटणारा मित्रही होता. नुकत्याच

एक मीरा नावाची साधी मुलगी आपल्या आईसह राहत होती. तिचे वय जास्त नव्हते, पण ती तरुण होती. धड सुंदर नव्हे पण कुरुपही म्हणता येणार नाही

निशा उंबऱ्यावरच माप ओलांडून सोनपावलाने घरात आली. अत्यन्त धुमधडाक्यात, मोठया थाटामाटात लग्न झालं होतं तिचं!, लग्नानंतर सत्यनारायण रिसेप्शन सुध्दा अत्यन्त सुंदर झालं. सगळी हौस-मौज, सर्वत्र

शेवटच्या वर्षाचा शेवटचा पेपर दिला होता. मित्र मैत्रीणींच्या घोळक्यात मी बसले होते पण माझे मन अजिबात त्यांच्यात रमलेले नव्हते. मी माझ्याच विचारांच्या तंद्रीत होते. पेपर

रेल्वेमध्ये एक 18 ते 21 वर्षाची सुंदर मुलगी चढली, व तिचे रिजर्वेशन असलेल्या सीटवर जाऊन बसली, तिला सोडण्यासाठी तिचे वडील आले होते. ती मुलगी तिच्या

आम्ही घरी जात असताना आम्हाला वाटेत रोड च्या कडेने एक म्हातारे जोडपे दिसले, आमची ही नेहमीची वेळ होती. आणि त्यातून दुपारची वेळ असल्यामुळे आम्ही त्या